‘Mijn cliënt bakte een appeltaart voor me’
De 36-jarige Werner Schleeper werkt als ambulant verpleegkundige bij Brijder verslavingszorg in Purmerend. Als kind van ouders met een verstandelijke beperking was hij al vroeg bekend met de zorgsector. “Mijn ouders hadden veel baat bij de zorg die zij thuis kregen, en dat heeft mij geïnspireerd om zelf in deze sector te gaan werken.”
Als een vis in het water
De psychiatrie is Werner niet vreemd; voordat hij begin dit jaar bij Brijder kwam werken, werkte hij zeven jaar in de gehandicaptenzorg en daarvóór al vijf jaar in de psychiatrie. Het onderdeel verslavingszorg was wel nieuw voor hem, maar al na korte tijd voelt hij zich er als een vis in het water. “Het werk is elke dag anders. Als ambulant verpleegkundige kom ik bij mensen thuis om samen te kijken óf en welke hulpvraag er ligt omtrent verslaving. Vervolgens ‘verleid’ ik ze om in zorg te komen. Maar ik verstrek ook medicatie en bezoek mensen naar aanleiding van meldingen van de politie of GGD. Ik zie mezelf als manusje van alles, en dat maakt dit werk ook zo leuk.”
Eerst successen al te pakken
Werner besloot te solliciteren bij Brijder nadat hij enthousiaste verhalen hoorde van een vriend, die er ook werkt. “Mijn werk in de gehandicaptensector voelde niet meer als een uitdaging. Ik wilde me graag verder ontwikkelen en toen ik van die vriend hoorde hoe het eraan toe gaat in deze sector, was ik direct enthousiast. Een ander pluspunt vond ik de mogelijkheid om ambulant te werken. Het werk bevalt me enorm goed en de eerste successen heb ik al te pakken. Zo lukte het mij om in contact te komen met een zorgmijdende cliënt die al geruime tijd van de radar verdwenen was. Hij was dakloos en had geen zorgverzekering meer. Ik heb inmiddels al veel voor hem kunnen betekenen: hij heeft weer een huis, een zorgverzekering en ontvangt een uitkering. Ik probeer nu om hem in zorg te krijgen en ik weet zeker dat het me lukt om hem in beeld te houden. Hij zei me laatst: ‘Ik ben zo blij met jou! Ik wil je bloemen geven!’ Toen ik dat aanbod afsloeg heeft hij een appeltaart voor me gebakken. Dat zijn de mooie momenten. Ik vind het fijn om me extra in te spannen voor iemand en als die persoon dat ook nog eens waardeert, is dat natuurlijk super leuk!”
Iets voor een ander betekenen
Vanuit zijn verleden weet Werner wat het voor iemand kan betekenen om in zorg te zijn. “Ik ben opgegroeid bij ouders met een verstandelijke beperking, samen met mijn drie broers en twee zussen. Dat had veel invloed op mijn jeugd. Daarom ben ik mijn opvoeding ergens anders gaan zoeken, op school en op andere plekken. Toen mijn ouders hulp kregen, had dat een positief effect op het hele gezin. En dat gun ik anderen ook. Daarom ben ik ook zo blij dat ik in deze functie iets voor een ander kan betekenen. Mijn vader leeft niet meer en mijn moeder begrijpt niet helemaal wat ik nu doen, maar ze is wel ontzettend trots op me.”